|
Pitanje: Radi stalnih nedaća i problema koji pogađaju muslimane u modernom
vremenu da li kunut dova u namazu za poboljšanje stanja muslimana i
uništenje nevjernika predstavlja stalni sunnet? Da li je obligatna obaveza
vladara da naredi šerijatsku propisanost kunuta radi nedaća u namazima u
džamijama?
Odgovor: Kažem tražeći pomoć od Allaha:
Kunut dova proklinjajući kafire je sunnet. O tome se navodi mnogo hadisa od
kojih su:
Predaja koju bilježe Buharija i Muslim od Ebu Hurejre radijjallahu anhu da
je rekao: Priblžit ću vam namaz Allahovog Poslanika salallahu te'ala alejhi
ve selem. Pa je Ebu Hurejre radijjallahu anhu učio kunut dovu na posljednjem
rekatu podne, jacije i na sabah namazu nakon što bih se podigao sa ruku'a i
rekao: Semiallahu limen hamideh. Pa bi dovio mu'minima a proklinjao bih
kafire.
Također kod njih se bilježi predaja od Enesa b. Malika radijjallahu anhu da
je rekao: Allahov Poslanik salallahu te'ala alejhi ve selem je učio kunut
dovu cijeli mjesec proklinjući Reale i Zikvan.
Ja kažem da danas, u modernom vremenu, kada su se nedaće, ratovi, stihije,
problemi spustili na muslimane i kada su se protiv njih okrenuli narodi sa
svih strana i iz svih dolina, onda najmanje što bi musliman u ovom slučaju
mogao da učini jeste da se posveti namazu i dovi. Da dovi kada klanja
samostalno i u džematu kako bi Allah uništio kafire a spasio pripadnike
tevhida.
Što se tiče ograničavanja kunut dove na mjesec dana smatrajući ono što se
bude učilo nakon mjesec dana novotarijom nije sigurno valjano mišljenje. Jer
kod nas je kunut dova propisana sve dok se nedaća ne otkloni, stihija prođe,
kafiri odbiju a muslimani budu potpomognuti, makar to i potrajalo.
Hafiz Ibn Hadžer u komentaru hadisa od Ebu Hurejre radijjallahu anhu kaže:
Ograničenje kunut dove na mjesec dana u predaji kod Evzaija je ukazalo na
problem jer se prenosi da se ovaj slučaj odnosio na one koji su ubili čobane
kod izvora Bi'rul maune. Jer iako se radi o dužem periodu onde je moguće da
se ograničenje na mjesec u Ebu Hurejrinom hadisu odnosi na svojstvo posebne
dove a to su riječi:
Pojačaj Svoju kaznu na plemenom Mudar.
Imam En Nevevi u komentaru na Muslimov Sahih smatra da se ograničenje dove
na mjesec dana posebno odnosilo na Real i Zikvan. Ali da se to ograničenje
ne odnosi općenito na kunut dovu.
Ali ako se desi da vladar zabrani dovu i proklinjanje nevjernika u džamijama
to će predstavljati njegovu nepravdu i neće mu se u tome pokoravati. Jer
obavzna pokornost biva u dobru.
Šejhovi, Buharija i Muslim, Ebu Davud, Nesai i Ahmed prenose predaju od
Alije radijjallahu anhu da je Vjerovjesnik salallahu te'ala alejhi ve selem
rekao: Pokornost biva u dobročinstvu. Dakle ovo se može odnositi pod
pretpostavkom da je vladar musliman, učen i da je mudžtehid i da ne smatra
ispravnim učenje kunut dove proklinjajući nevjernike. Ali ako se u toj
zabrani učenja dove protiv kafira, radi o čovjeku koji slijedi svoje strasti
ili da prijateljuje sa Allahovim neprijateljima onda je njegov slučaj mnogo
gori od prethodnoga. I svakako njemu se u tome neće pokoravati. Naprotiv,
njegove riječi će biti odbačene pa će se primijeniti ono što je naredio
Allah i Njegov Poslanik salallahu te'ala alejhi ve selem slijedeći to
riječima i djelima. Šejhul Islam Ibn Tejmijje rahimehullah je bio upitan o
osobi kojoj se povjeri vodstvo muslimana pa recimo da on smatra da nije
dopušteno u njegovom mezhebu ortaštvo tjelesnom snagom. Da li on ima pravo
da to uskrati onima nad kojima je nadređen?
Pa je odgovorio: On nema pravo da ljude spriječi u tome niti postoji nešto
slično tome na čemu bi on mogao da utemelji svoj idžtihad. On za takvu
zabranu nema dokaza iz Kur'ana niti sunneta, niti iz konsenzusa, niti nečega
u što bi bilo u tom značenju. A posebno ne onda kada se zna da većina
učenaka zastupa dozvoljenost ovog tipa ortaštva. To je čin po kojem
postupaju svi muslimani u svim državama.
Toliko u Allah je uspjeh i na Njega je oslonac.
د . أحمد بن عبد الكريم نجيب
Dr. Ahmad Nedžib
alhaisam@gmail.com
|
